Utworzony w 1957 roku, na terenie Nowej Kuźni (około 10 km od Opola) na obszarze blisko 30 ha, rezerwat florystyczny "Staw Nowokuźnicki" powołany został celem ochrony aldrowandy pęcherzykowatej i kotewki orzecha wodnego. Obie rośliny ściśle chronione nie tylko w Polsce, ale również w Europie w rezerwacie znalazły jedną ze swoich ostatnich w kraju ostoi.
Staw otoczony szerokim pasem pałki wodnej, trzcin i tataraku, w południowej części gęsto porośnięty grzybieniem, grążelami i całymi kożuchami również chronionej salwinii pływającej, od początku anektowały ptaki. Szczególnie atrakcyjny jest rezerwat dla ptaków wodnych i błotnych - krzyżówki, głowienki, czernice, łyski, łabędzie, perkozy, błotniaki, gnieździły się tu stale, na przelotach pojawiały się płaskonosy, świstuny, zauszniki, tracze, orliki krzykliwe, kobuzy, drzemliki, rybołowy. Zasadniczego znaczenia dla ptasiej fauny nabiera rezerwat w czasie wędrówek wiosennych i jesiennych, kiedy to w trzcinowiskach, na wierzbach i olchach zatrzymują się stada drozdów, szpaków, paszkotów, kwiczołów. Inwentaryzacja ornitologiczna przeprowadzona na terenie rezerwatu jeszcze w latach sześdziesiątych wykazała zatrzymywanie się na tym terenie 135 gatunków ptaków, w tym 44 gatunki uznano za lęgowe.
Przez długie lata o wszystkich tych, położonych niemal w granicach miasta, atrakcjach wiedziała tylko elitarna garstka zapaleńców, którzy nie upowszechniali swojej wiedzy. Warunki zresztą nie były po temu.
Środowisko naturalne przez dziesiątki lat w Polsce postrzegane było co najwyżej, jako kłopotliwa przeszkoda na drodze ku totalnej industrializacji. Dziś tendencja ta odchodzi powoli w zapomnienie.
Dla zmęczonego chaosem codzienności mieszkańca coraz mniejszą atrakcję stanowią też przeładowane i zgiełkliwe ośrodki wypoczynkowe do niedawna jeszcze wyznaczające standard rekreacji. W coraz większej zaś cenie są natomiast miejsca, na które dotąd nie zwracaliśmy żadnej uwagi - znane nam od zawsze lasy i wody, ostatnie może już miejsca, dające szansę na odpoczynek wolny od wszechobecnego zgiełku.
Zainicjowana przez samorząd gminy Prószków rewitalizacja rezerwatu to część większego projektu, którego efektem końcowym będzie powstanie kompleksu urządzeń turystycznych adresowanych do turysty kwalifikowanego - wieże i pomosty do obserwacji ptaków, ścieżki dydaktyczne połączone z wytyczonymi przez Bory Niemodlińskie trasami rowerowymi i traktami konnymi wiodącymi przez tereny najbardziej interesujące przyrodnicze. Zwornikiem, gdzie zbiegać się będą wszystkie ścieżki stanie się centrum informacyjno-dydaktyczne, zlokalizowane w zaadaptowanych do tego celu zabudowaniach starego młyna wodnego. Zadaniem centrum będzie nie tylko informować, co, kiedy i gdzie można tu obserwować, prowadzony tu będzie również punkt małej gastronomii i wypożyczalnia sprzętu.
Prószków
